പാലമരം ആയാലും പാരാനോർമൽ ആക്റ്റിവിറ്റി ആയാലും ഈ പ്രേതം, യക്ഷി ന്നൊക്കെ പറയുന്ന കഥാപാത്രങ്ങൾ എപ്പോളും ഗൃഹാതുരത്വം ഉണർത്തുന്ന ഓർമകളാണ്...
ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായി കണ്ട യക്ഷി ബ്ലാക്ക് ആൻഡ് വൈറ്റിൽ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കരിമ്പനയുടെ ചുവട്ടിലൂടെ കള്ളിയങ്കാട്ടെക്കു നടന്നുപോയി...
" അവനു കാണാൻ കിട്ടിയ ഒരു സാധനം.. എണിറ്റു പോടാ" എന്നും പറഞ്ഞു അച്ഛൻ ടി വി ഓഫ് ചെയ്തപ്പോൾ, അച്ഛനെയും യക്ഷി പിടിച്ചോണ്ട് പോണേ ദൈവമേ എന്ന് പ്രാർതിച്ച മൂന്നാം ക്ലാസ് കാരൻ...
പിന്നീടങ്ങോട്ട് കളറിലും ഡിജിറ്റലിലും
1080P HD യിലും ഒക്കെയായി ഒട്ടനവധി പ്രേതങ്ങൾ കണ്മുന്നിൽ ഒരുപാടുപേരുടെ ചോര കുടിച്ചെങ്കിലും , മനസിലുള്ള യക്ഷികൾക്ക് ഇന്നും പാലപ്പൂവിന്റെ നിറവും മണവും വെളുത്ത ട്രാൻസ്പെരന്റ് സാരിയും ഒക്കെയാണ്... നല്ല മലയാളിത്തമുള്ള യക്ഷികൾ...
ആകാശഗംഗയും ഇന്ദ്രിയവും ഗന്ധർവയാമവും ഒക്കെ കഴിഞ്ഞ് അങ്ങ് ദൂരെ കോണ്ജ്യുറിങ്ങിലെ ഉണക്കമരക്കൊമ്പിൽ തൂങ്ങികിടക്കുന്ന കയറുകൊണ്ടുള്ള കുരുക്കിലേക്ക് നോക്കി ബോറടിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ മനസിലേക്ക് പഴയൊരു ആഗ്രഹം ചാടികയറി വന്നു...
"പടച്ചോനെ, എനിക്കും ആ വെള്ളിനക്ഷത്രത്തിലെ
ഒക്കെ പോലെ സ്വന്തവായിട്ടു ഒരു യക്ഷിയെ തരണേ.."
0 comments:
Post a Comment