ഞാനും നീയും നമ്മളാവുന്ന ആ കാലം

ഒരു അരിമണിയിൽ ഒരായിരം എഴുതാം എന്നാണു ആദ്യം കേട്ടത്..

ആയിരം അരിമണികൾ വാരിവിതറിയപോലുള്ള മുറ്റത്തെ പൊടിമണ്ണിൽ കൈ വിരലുകൾ ആദ്യമായി ചരിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോൾ എഴുതിയ കൂട്ടക്ഷരങ്ങളുടെ അർഥം 'ഞാൻ', 'നീ', 'ഞങ്ങൾ', 'നിങ്ങൾ', 'അവൻ', 'അവൾ', 'അവർ' എന്നെല്ലാമായിരുന്നു...

എനിക്കും നിനക്കും മുകളിൽ നാമും നമ്മളും ഉണ്ടായിരുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞു തരുവാൻ ആരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല ബാല്യകാലങ്ങളിൽ..

നീ നേരെ ചൊവ്വേ പഠിച്ചില്ലെങ്കിൽ നീ തോൽക്കും എന്നല്ല അവൻ നിന്നെ തോൽപ്പിക്കും എന്നാണു കാതുകളിൽ മുഴങ്ങിയത്..

കാലാന്തരേ ഞാനും അവനും നീയും ഓരോ അതിർ വരമ്പുകളായി .. കറുപ്പും വെളുപ്പും ചുവപ്പും പച്ചയും മറ്റു പലതും ആ അതിർത്തികൾ അരക്കിട്ടുറപ്പിച്ചു.. ആ അതിർവരമ്പുകൾ ഒരിക്കലും ഭേധിക്കപെടാതിരിക്കാൻ എനിക്കും മുൻപേ പൂഴിമണ്ണിൽ പതിഞ്ഞ കൈകൾ കാവലിരുന്നു..

അന്ധത മൂടിയ ഈ ലോകത്ത് അതിർത്തികൾക്കു കാവലിരിക്കുന്ന കാലഹരണപ്പെട്ട വിഴുപ്പുകെട്ടുകളെ പൊളിച്ചെറിയുന്ന മാറ്റത്തിന്റെ കൊടുംകാറ്റിനായി നമുക്ക് കാത്തിരിക്കാം...

ഞാനും നീയും നമ്മളാവുന്ന കാലത്തിനായി..